Elk jaar opnieuw, begin september, om exact te zijn, die vierde dag van de eerste nieuwe schoolmaand, is het zover. Marijn is dan jarig.

Wat normaal telkens een heel fijne dag zou moeten zijn, 

is voor hem steeds een mindere dag. 

Hij staat niet graag in de belangstelling in de klas (hij heeft nochtans wél van die momenten elders hoor), hij moet nog wennen aan de nieuwe klas, de nieuwe juf/meester, nieuwe vrienden in de klas (want oh ja, nog zo iets, vanaf nu worden de klassen elk jaar ferm door elkaar gehaald, maar daar moet ik hier niet over uitwijken of ik zit aan een boek over duizend bladzijden...). Dus die verjaardag komt daar eigenlijk heel ongelegen bij voor hem.

Dit jaar dacht ik dus bij mezelf "laten we het eens vieren vóór het nieuwe schooljaar start".

Oh wat keek hij daar naar uit deze zomer!

Maar ook hier opnieuw, geen speciale spellekes mama, mij niet in de belangstelling zetten, ik doe niet mee dan... 

Zo bleven de jongens heel flink boven spelen in de "legokamer" en de meisjes speelden buiten op de trampoline, schommels, glijbaan want het bleek uiteindelijk toch een mooie dag te zijn in plaats van de voorspelde gietende regen. Oef! 

Wat ik wel mocht doen voor de kindjes was een glittertattoo maken. 

En jaja, de bijna-jarige Marijn was als laatste aan de beurt, hij kon ook niet kiezen "met al dat volk"  wat hij wou en dus bleef hij maar wachten en wachten en wachten tot het feestje bijna ten einde was...

De nodige accessoires hiervoor (huidlijm, glitters en vinyl) vond ik weer bij Feeërieke.

Toch leuk om de verschillen te merken tussen de keuzes van de meisjes en de jongens.

Ik liet iedereen zelf kiezen wat ze wouden en maakte ze dus elk naar wens.

Voor de jongens bleef het vooral in "ridderthema"
#edit: alleen grote broer koos voor een dinosaurus,
een ander vriendje die de foto niet haalde koos voor een draak

De meisjes bleken prinsessengenen te hebben #schaterlach

Het is al de derde keer, neen de vierde keer al, dat ik de eer krijg om een bruidsmeisje te kleden.

Altijd heel spannend maar deze keer nog méér want

- de mama is een goede vriendin van me

- we kennen zeer veel mensen die naar de trouwmis zouden gaan kijken en dus de kledij nauwkeurig gingen bekijken (lees een "waauw wat mooi" of een "oei wat heeft ze nu aan" oordeel geven #schaterlach)

- 's avonds waren we zelf ook uitgenodigd voor het prachtig trouwfeest.

Heel spannend dus, want het moest wel mooi worden!

Het avontuur begon toen we de stof gingen kiezen.

Voor suite- en feestkledij ga ik graag naar Stoffen Verkempinck in Zandvoorde.

De mama had een kleedje in haar hoofd die ze zag in de communiecollectie (we hadden beiden een communicant dit jaar maar van het andere geslacht ;) ) en dat zou ik gaan namaken. 

Ware het niet dat we zo'n stofje niet vonden, dus begonnen we aan een tweede ronde in de stoffenwinkel. Daar viel ons oog op dit lichtroze kanten stofje. Wat mooi!

De mama zei al gauw "oh dat gelijkt goed op het stofje van de top die ikzelf zal dragen, zou dat wel passen bij elkaar dan?", dat was dan de vraag... maar we gingen ervoor!

Om het kleedje "jong" en stijlvol tegelijk te houden, kozen we ervoor om het bovenpand te voeren maar de mouwtjes niet en voor een satijnen plooirok met een striklint vanvoor. 

Die rok mocht wat bol staan, dus verstevigden we die twee maal. 

Dankzij een volledige voering valt dat helemaal niet op. 

Ik ben zelfs nog trotser op de perfecte afwerking van het bovenstukje met de naad van de mouwtjes die helemaal niet te zien is aan de binnenkant (helaas geen foto van genomen). 

Voor een feestkleedje mag je je mooi voelen vanbuiten en vanbinnen, niet?

Toen het kleedje helemaal af was en opgehaald voor de grote dag, waren we nog meer verrast toen bleek dat het kanten stofje exact hetzelfde stofje als dat van de top van de mama bleek te zijn.

Nu was het plaatje helemaal compleet! 

Nog bijpassende strikjes voor de jongens en ze konden vertrekken. 

Patroon kleedje: Tinny (Straight Grain) met aangepaste V-rug en striklint

We zijn al weer een weekje aan het werk en de weersomstandigheden zijn sedertdien toch een stukje minder geworden. Nochtans mag die zon voor mij terug wat warmer stralen. 

Zo vertik ik het om met een lange broek naar mijn werk te gaan, maar vandaag beklaagde ik het me toch even... Komt misschien ook omdat ik vlak voor een deur zit die uitgeeft op de buitentrap en die meestal openstaat voor wat frisse lucht. 

Eénmaal dicht was de temperatuur terug ideaal en na een kleine opwarming mocht die zelfs terug open :) 

Maar de frissere temperaturen zorgden ervoor dat ik ein-de-lijk een Rumer top naaide uit de La Maison Victor editie van maart/april van dit jaar. Ik had er ook nog het perfecte stofje voor liggen dat ik hier in de plaatselijke naaiwinkel Stael gevonden had. Eigenlijk gekocht om er een leuk jurkje voor Emma mee te maken, maar ach, zij palmde al eerder stof in van mij, dus omgekeerd mocht nu ook wel eens.

#schaterlach

Doordat de afmeting die ik meehad iets kleiner was dan wat ik eigenlijk nodig had, maakte ik de ruffle mouwen wat anders. Ik had namelijk nog een grote platte rechthoek over die ik in twee deelde en gewoon rimpelde alvorens aan de mouw te naaien. Is ook minder lang dan het originele. 

Het biais stukje voor de afwerking bovenaan liet ik trouwens achterwege en vouwde de stof gewoon een halve centimeter naar binnen. Zo komt het ook net iets minder hoog in de keel. 

Eén ding is zeker, er zullen er nog volgen :)