Na 7 jaar is het moment aangekomen.

Tijd om afscheid te nemen.

Afscheid van vijf fantastische dames.

Dames die elke dag hun beste beentje voor hadden met elk van mijn 3 kinderen.

Ze zorgden voor onze kleintjes alsof het hun eigen kinderen zijn.

Maar na de kerstvakantie mag Emma naar school.

En hoezeer we daar ook naar uit kijken, 

dat betekent eveneens afscheid nemen van een mooie periode

en ook dat mijn kinderen groot worden.

 #stopdetijd

Acht jaar geleden zochten we naar een opvangplek voor de kleine spruit die aan het groeien was in mijn buik.

Hier in Torhout was er bij de deur niet echt een geschikte plaats vrij, 

dus gingen we op zoek richting mijn werk en zo'n 10 km van ons huis vonden we een hele leuke crèche waar ons gevoel ook goed bij zat. Er was zelfs een maand dat Rémi en Marijn samen gingen. Dat was dikke fun, de rekening iets minder ;) . Tussen Marijn en Emma zaten er wel een paar maandjes tussen, dus was er toen al een klein afscheidsmoment maar dat was toch anders (en ook hoogzwanger en dus ook heel emotioneel). 

Maar goed, vrijdag was het afscheid dus wel definitief.

Hoewel ze met een simpele oplossing kwamen "nog een vierde hé", euh nee bedankt.

Mijn kinderwens is bij deze echt voldaan, manlief daarentegen droomt soms wel luidop van nummer vier, maar het is echt wel druk genoeg hier met 3 jonge kinderen en dan beiden nog gaan werken.

Omdat de dames ons toch niet zo snel zouden vergeten, maakten we voor allen een mooie toilettas.

Een gepimpte zeeppomp erbij met een persoonlijke boodschap en een kerstkaartje erbij.

Ze waren alvast heel enthousiast! 

stof: canvas met gouden accent en geometrisch patroon - eigen voorraad

grijs kurkleder met gouden accent - Stael Torhout