Afgelopen weken zat ik in een naaidipje.

Ik kan verschillende verklaringen vinden hiervoor:

- nieuwe maatjes en/of patroontjes uittekenen vergt van mij precies altijd veel energie. Het is ook het minst leuke onderdeel dat bij naaien komt kijken vind ik.

- er waren enkele ruimtes in mijn huis die precies eerst onder handen genomen moesten worden. Geen ruimtes zoals de living of de keuken ofzo. Maar andere, zoals bijvoorbeeld het "chauffagekot" zoals wij dat noemen, de kleine kamer waar de verwarmingsketel in staat en tevens een kleine bergruimte is. Dat moest dringend weer eens gesorteerd worden. Ook de kleerkasten van de kinders moesten eens van naderbij bekeken worden, de te kleine kleertjes er uit halen enzo. Geen werkjes die ik graag doe ;)

- seizoenswissel van zomer naar herfst. Dat brengt me elk jaar in een energiedipje. In deze periode heb ik elk jaar ook wat last van zeer hoofd en geraak ik sneller moe. Geen late bezigheden in deze periode dus. 

Het sorteren/opruimen van de lego behoorde ook tot het tweede puntje. Alles in 1 grote bak werkt hier echt niet. Het beperkte de kindjes in het bouwen van nieuwigheden. Ik zocht op pinterest naar hoe anderen lego sorteerden en kwam uit bij deze schuifladen van Ikea. In elke schuiflade kwam 1 "hoofdkleur" terecht. Bijvoorbeeld groen en dan alle kleurschakeringen van groen in die lade.

Op de buitenkant maakte ik het nog extra duidelijk door een sticker te maken van enkele legoblokken in een kleur van de blokjes in die lade. De onderdelen van mannetjes en vrouwtjes en andere kleinigheden zoals tasjes, bloempjes, hamers enzovoort komen in de lade waar de kopjes op staan.

Dit werkt echt goed hier! Ze vinden het weer zalig om een nieuwe constructie te maken en het gaat op deze manier ook echt snel vooruit. Ook de tafel werd aangepakt met wat washitape om zo grote vlakken te creëren waar er per thema in kan gespeeld worden. 

Afgelopen zomer kocht ik ook twee leuke "legostofjes".

De warme herfsttemperaturen zorgden voor een extra leuke t-shirt voor tijdens het bouwen.

Hiervoor nam ik de vertrouwde Billie van Zonen09, in een nieuw maatje ;)

De jongens zijn alvast heel blij met deze "nieuwigheden".

Ik zag nog net de deadline passeren voor om in te schrijven voor deze nieuwe blogtour van Let's stick together met als thema "Zak eens lekker door" dat je naar keuze mag invullen.
Terwijl ik dit blogje schrijf, is de zak eigenlijk nog niet helemaal af. Het handvat moet nog gemaakt worden, maar dat belet me niet om nu al de zak aan jullie te tonen :) 

Dinsdag heeft Rémi opnieuw zijn eerste zwemles met school en laat zijn zwemzak van vorig jaar nu net aan vervanging wezen. 't Is te zeggen, "net" is veel gezegd. Ik wist dat natuurlijk eind vorig schooljaar al, maar toen dacht ik dat ik nog zeeën van tijd had natuurlijk. Ja, ik werk liever met een deadline in plaats van ruim op tijd klaar te zijn. #schaterlach

Maar nu, een zwemzak dus. 

Geen gewoon "turnzakje", maar liefst iets dat opnieuw tegen een waterstootje kan. 

Ik dacht aan de zak van vorig jaar die met kunstleder gemaakt werd.

Er lag een klein restje zwart kunstleder in mijn kast en nog heel wat gelamineerd katoen met auto's op. Een combinatie die ik al eerders eens gebruikte als een zwemtas voor mijn schoonvader.

Dat was echter eerder een strandtas van patroon in plaats van een zwemzak en dus niet geschikt voor deze kinderhanden. Op zoek naar een ander model dus.

Ik herinnerde me dat Pieke Wieke een nieuw schooltas patroontje had gelanceerd,

waar ook een kleutertasje bij zat. Ik schafte beide patronen aan en ging aan de slag met de "Little Eagle".

Het patroontje komt direct met de naadwaarde inbegrepen en de handleiding leid je er zo door heen. 

Trots op deze eerste echte rugzak! Misschien moet ik me nog bedenken en eentje voor Emma maken voor als ze mag starten op school na de kerstvakantie. Die van Zebra vind ik prachtig voor kleine meisjes, maar wie weet tegen dat het januari is verander ik wel van gedacht :) 

Neem zeker eens een  kijkje bij de andere deelnemers van deze blogtour!

Draadjes – Skwadraatlive – Girls in Uniform – Just Delphine – Larth – Woohoo by Davina – Querida – Sewing à la Carte – Yjonis blogt – ViTess – Nathalie’s Naaisels – Two Owlettes – Naaisdrovje – … door Sara – Plus 2 is 5! – Spoetniksels – Seams Normal – OOYAmade – Khadetjes – Flaflinko

Hoewel de temperaturen terug naar beneden gaan,

wil ik bijlange nog geen afscheid nemen van de zomer.

En het is ook nog steeds zomer hé, kalendergewijs.

Dus terwijl iedereen al aan de herfstcollectie begint,

maakte ik nog een laatste (?) zomers setje.

De rok rolde eerst vanonder de naaimachine.

Een simpele rimpelrok in een prachtige kanten stof die ik destijds vond bij mondepot, met een gouden elastiek.

Ik knipte zo in mijn stof, zodat ik de naadkant kon behouden om gewoon langs het kanten patroontje onderaan af te knippen. Simpel, maar met het mooiste resultaat.

De rok droeg ik al enkele keren met een wit topje uit mijn kast.

Een speurtocht in mijn voorraadkast deed mijn ogen vallen op deze prachtige viscose (Arrows Mint van See You At Six) waarvan ik een tijd terug reeds een kleedje mee maakte. Het kleur matchte met de kant, dus hier wou ik absoluut mee aan de slag. Ik hield van de combinatie met de look van het witte topje, een soepel stofje dat ik liet poffen. 

Het verbergt het kleine buikje dat ik overhield na drie zwangerschappen ;) 

Met dit mintgroene stofje zou dit precies ook zo vallen, enkel nog een gepast patroontje vinden. 

Ik nam mijn LMV collectie nog es in mijn handen vast en toen wist ik het:

de Crystal Top is perfect!

Voor de armsgaten en de hals gebruikte ik een rekbare biais die hetzelfde appelblauwzeegroene kleur heeft als in het detail van het stofje. Iedereen die me een beetje goed kent, weet dat dit één van mijn lievelingskleuren is. Al kan de kleurschakering wisselen over de jaren heen ;)

Wat ik ook nog leuker vind, is om de frullen die normaal over de schouders liggen, op de stof leggen, dus op de schoudernaad zelf. Dat brengt de biais en het extra kleur de top tot leven. 

Het was weer zover vandaag, opnieuw een eerste schooldag dat voorbij vloog.

Ze keken er al een tijdje naar uit om opnieuw alle dagen bij de vriendjes te zijn.

De meeste mama's staken hun kinderen vandaag in het nieuw. 

Dat was toch vroeger hier traditie thuis, een nieuwe tenue voor die eerste nieuwe schooldag. 

In naailand zag je de voorbije dagen al heel wat nieuwe zelfgemaakte spullen in de schijnwerpers staan, gaande van kledij tot zelfs boekentassen.

Ik maakte niet echt iets nieuws, maar...

ze deden wel beiden een zelfgemaakt t-shirt aan dat al ettelijke keren gedragen en gewassen werd in de zomervakantie en ook ons verlof in Frankrijk reeds overleefden, maar die de blog nog niet haalden. 

Ideaal moment om hen daarin vandaag naar school te sturen :) 

Ook de drinkbussen voor school kregen een nieuw jasje. 

Ze werken nog perfect en met duurzaamheid in het achterhoofd gaan ze dus nog een rondje mee. 

De naamstickers van vorig schooljaar waren echter wel aan vernieuwing toe.

Niet alleen de naam werd vernieuwd, maar we gaven ze tevens nog elk een afbeelding mee naar eigen keuze: dino's en voertuigen. Gisterenavond nog snel mijn machine in gang gestoken en blije gezichten deze ochtend bij het ontdekken ervan. Daar doen we het voor :)

Elk jaar opnieuw, begin september, om exact te zijn, die vierde dag van de eerste nieuwe schoolmaand, is het zover. Marijn is dan jarig.

Wat normaal telkens een heel fijne dag zou moeten zijn, 

is voor hem steeds een mindere dag. 

Hij staat niet graag in de belangstelling in de klas (hij heeft nochtans wél van die momenten elders hoor), hij moet nog wennen aan de nieuwe klas, de nieuwe juf/meester, nieuwe vrienden in de klas (want oh ja, nog zo iets, vanaf nu worden de klassen elk jaar ferm door elkaar gehaald, maar daar moet ik hier niet over uitwijken of ik zit aan een boek over duizend bladzijden...). Dus die verjaardag komt daar eigenlijk heel ongelegen bij voor hem.

Dit jaar dacht ik dus bij mezelf "laten we het eens vieren vóór het nieuwe schooljaar start".

Oh wat keek hij daar naar uit deze zomer!

Maar ook hier opnieuw, geen speciale spellekes mama, mij niet in de belangstelling zetten, ik doe niet mee dan... 

Zo bleven de jongens heel flink boven spelen in de "legokamer" en de meisjes speelden buiten op de trampoline, schommels, glijbaan want het bleek uiteindelijk toch een mooie dag te zijn in plaats van de voorspelde gietende regen. Oef! 

Wat ik wel mocht doen voor de kindjes was een glittertattoo maken. 

En jaja, de bijna-jarige Marijn was als laatste aan de beurt, hij kon ook niet kiezen "met al dat volk"  wat hij wou en dus bleef hij maar wachten en wachten en wachten tot het feestje bijna ten einde was...

De nodige accessoires hiervoor (huidlijm, glitters en vinyl) vond ik weer bij Feeërieke.

Toch leuk om de verschillen te merken tussen de keuzes van de meisjes en de jongens.

Ik liet iedereen zelf kiezen wat ze wouden en maakte ze dus elk naar wens.

Voor de jongens bleef het vooral in "ridderthema"
#edit: alleen grote broer koos voor een dinosaurus,
een ander vriendje die de foto niet haalde koos voor een draak

De meisjes bleken prinsessengenen te hebben #schaterlach

Het is al de derde keer, neen de vierde keer al, dat ik de eer krijg om een bruidsmeisje te kleden.

Altijd heel spannend maar deze keer nog méér want

- de mama is een goede vriendin van me

- we kennen zeer veel mensen die naar de trouwmis zouden gaan kijken en dus de kledij nauwkeurig gingen bekijken (lees een "waauw wat mooi" of een "oei wat heeft ze nu aan" oordeel geven #schaterlach)

- 's avonds waren we zelf ook uitgenodigd voor het prachtig trouwfeest.

Heel spannend dus, want het moest wel mooi worden!

Het avontuur begon toen we de stof gingen kiezen.

Voor suite- en feestkledij ga ik graag naar Stoffen Verkempinck in Zandvoorde.

De mama had een kleedje in haar hoofd die ze zag in de communiecollectie (we hadden beiden een communicant dit jaar maar van het andere geslacht ;) ) en dat zou ik gaan namaken. 

Ware het niet dat we zo'n stofje niet vonden, dus begonnen we aan een tweede ronde in de stoffenwinkel. Daar viel ons oog op dit lichtroze kanten stofje. Wat mooi!

De mama zei al gauw "oh dat gelijkt goed op het stofje van de top die ikzelf zal dragen, zou dat wel passen bij elkaar dan?", dat was dan de vraag... maar we gingen ervoor!

Om het kleedje "jong" en stijlvol tegelijk te houden, kozen we ervoor om het bovenpand te voeren maar de mouwtjes niet en voor een satijnen plooirok met een striklint vanvoor. 

Die rok mocht wat bol staan, dus verstevigden we die twee maal. 

Dankzij een volledige voering valt dat helemaal niet op. 

Ik ben zelfs nog trotser op de perfecte afwerking van het bovenstukje met de naad van de mouwtjes die helemaal niet te zien is aan de binnenkant (helaas geen foto van genomen). 

Voor een feestkleedje mag je je mooi voelen vanbuiten en vanbinnen, niet?

Toen het kleedje helemaal af was en opgehaald voor de grote dag, waren we nog meer verrast toen bleek dat het kanten stofje exact hetzelfde stofje als dat van de top van de mama bleek te zijn.

Nu was het plaatje helemaal compleet! 

Nog bijpassende strikjes voor de jongens en ze konden vertrekken. 

Patroon kleedje: Tinny (Straight Grain) met aangepaste V-rug en striklint

We zijn al weer een weekje aan het werk en de weersomstandigheden zijn sedertdien toch een stukje minder geworden. Nochtans mag die zon voor mij terug wat warmer stralen. 

Zo vertik ik het om met een lange broek naar mijn werk te gaan, maar vandaag beklaagde ik het me toch even... Komt misschien ook omdat ik vlak voor een deur zit die uitgeeft op de buitentrap en die meestal openstaat voor wat frisse lucht. 

Eénmaal dicht was de temperatuur terug ideaal en na een kleine opwarming mocht die zelfs terug open :) 

Maar de frissere temperaturen zorgden ervoor dat ik ein-de-lijk een Rumer top naaide uit de La Maison Victor editie van maart/april van dit jaar. Ik had er ook nog het perfecte stofje voor liggen dat ik hier in de plaatselijke naaiwinkel Stael gevonden had. Eigenlijk gekocht om er een leuk jurkje voor Emma mee te maken, maar ach, zij palmde al eerder stof in van mij, dus omgekeerd mocht nu ook wel eens.

#schaterlach

Doordat de afmeting die ik meehad iets kleiner was dan wat ik eigenlijk nodig had, maakte ik de ruffle mouwen wat anders. Ik had namelijk nog een grote platte rechthoek over die ik in twee deelde en gewoon rimpelde alvorens aan de mouw te naaien. Is ook minder lang dan het originele. 

Het biais stukje voor de afwerking bovenaan liet ik trouwens achterwege en vouwde de stof gewoon een halve centimeter naar binnen. Zo komt het ook net iets minder hoog in de keel. 

Eén ding is zeker, er zullen er nog volgen :)