Er zijn hier veel "eerste keer" naaisels de laatste tijd.

Na mijn eerste Fons&Sien, mijn eerste mondmasker, 

nu ook mijn eerste Rea. En aan mijn patronen in mijn kast te zien,

kan ik nog een aantal "eerste keer" naaisels maken.

Maar nu wil ik je graag iets meer vertellen over Rea.

Rea is een gratis patroon voor een jurk voor dames,

van Bel*Etoile en komt met 4 opties. 

Door mijn niet-al-te-grote-borstomvang, koos ik voor mijn

eerste Rea voor de hoge sluiting bovenaan. 

Een beleg voor de hals bleek met deze stof verre van ideaal.

Ook rondomrond stikken gaf geen mooi resultaat.

Daarom gebruikte ik hier naadband,

een opstrijkbare vlieseline die aan beide zijden aan de stof blijft kleven.

Ik moet toegeven dat ik eerst niet zo overtuigd was van dit patroon.

Het viel me te breed uit en deed me lang twijfelen of ik het wel zou maken. 

Maar ondertussen, na al een aantal 

keer gedragen te hebben, ben ik echt wel grote fan! 

Het viscose stofje is ook ideaal hiervoor.

Dragen, wassen, dragen, wassen.

Geen strijken nodig. 

Daar valt elke vrouw voor toch?!

Toen ik er foto's van wou laten nemen door mijn zoontje, 

zocht ik tussen mijn schoenen welke hier zouden bij passen.

Was dat een klein gelukje toen bleek dat ik hier 

echt de perfecte slippers voor liggen heb!

Het is feest! 

Echt! 

Want Framalo nam het patroontje 

"Once upon a party" over,

liet er een testgroep op los,

pastte al onze opmerkingen aan,

bewerkte de handleiding opnieuw,

trok nieuwe foto's

en lanceert het verbeterde patroon vandaag! 

En ik?

Ik mocht mee testen :) 

Ik had het oorspronkelijke patroon van Ienemiene

reeds in mijn bezit, want het patroontje werd enkele jaren terug 

reeds gebruikt voor het communiekleedje van mijn nichtje. 

Dus deze kwam, samen met een stofje uit mijn voorraad, 

op mijn naaitafel te liggen. 

Ik herinnerde me echter van het communiekleedje

dat het enorm smal tailleerde. En ook de eerste reacties van

andere testers lieten dat al vallen. Het voordeel van niet te snel van start gaan ;) 

Het deed me enorm twijfelen en vooral lang twijfelen

over welke maat ik zou maken. Uiteindelijk knipte ik de 122

 uit voor mijn 3,5 jarige meid en vergeleek het met een ander 

patroon dat hier vaak gemaakt wordt.

Ok, dat gaf me genoeg vertrouwen om te gaan knippen.

De lengte werd terug ingekort tot een 110. 

Er werden enkele bling bling details aan toegevoegd om het 

feestgehalte nog wat op te krikken:

- zilveren paspel tussen bovenstuk en rok

- zilveren biais bij de zoom van de rok

Haast je snel naar Framalo en zie nog meer nieuwe creaties 

vandaag én de volgende dagen! 

daarvan hangen er ook al 2 in mijn kast.

Maar eentje zelf naaien stond nog steeds op mijn lijst.

Ik kocht de vorige Fibre Mood waar een model in staat die mijn figuur wel zou passen.

Het was wel even aanpassen aan de Fibre Mood-methode.

Er staan namelijk veel -en mooie- foto's in het boekje dat je koopt, 

maar voor de uitleg moet je online zijn.

Ik heb ze graag dicht bij me, maar ach, éénmaal geprint heb je ze ook natuurlijk.

Anderzijds brengt dat ook wel een aantal voordelen mee ook, 

zoals de benodigdheden die je gewoon in de stoffenwinkel zelf kan raadplegen op je smartphone.

Voor mijn verjaardag in april, trakteerde ik mezelf op een stofje dat ik scoorde op het stoffencircus. 

Vraag me dus niet welke stof het is, want ik weet het niet.

Het enige dat ik wel weet, of me toch afvraag, is of ik de stof niet ondersteboven gebruikt heb. 

De ananassen staan precies op zijn kop, maar als je er niet op let, valt het niet echt op.

In ieder geval, ik had de Taylor jurk vandaag voor het eerst aan naar mijn werk en kreeg daar toch geen opmerkingen over ;) 

Wat ik wel vergat, was aanduiden op mijn stof waar de zakken van de rok horen. 

Ik deed het op een (lui) goed gevoel, maar ze bleken nogal laag uit te vallen.

Wel goed voor de kindjes, voor hun klein speelgoed zitten ze op ideale hoogte 

#schaterlach

#fibremood
#taylor

oktobermaand is dan ook een beetje mijn "naaiverjaarmaand"

dus een feestkleedje voor mezelf was het plan.

De stof zag ik op de facebookpagina van het stoffenhuis blinken

en van zodra op de webshop klikte ik het in mijn mandje.

Maar de klik met het ideale patroontje bleef uit...

Allerlei patroontjes gingen door mijn hoofd,

maar de Madeline van La Maison Victor bleef door mijn hoofd spoken.

Het voldeed aan de criteria voor deze Let's stick together blogtour

in het teken van Stik Belgique. Ik naaide immers nog geen Madeline voorheen

en bovendien kwam de stof uit een Belgische shop. 

Mijn timing zat niet goed door al dat getwijfel rond het patroon,

die Madeline is eigenlijk een tricot kleedje zonder rits,

maar afgelopen weekend MOEST ik er wel aan starten, wou ik mijn blogpost vandaag publiceren!
Nog wat verder twijfelen over welke maat ik zou maken, daar mijn onderlijf toch wel een of twee maten groter vraagt dan mijn bovenlijf, maar gezien de wijdlopende rok riskeerde ik om toch volop voor die 36 te gaan. Zaterdag werd er vooral geknipt, zondag genaaid met af en toe
een pasbeurtje en ik zag dat het volledig goed zat. Nog nooit trouwens een kleedje gehad,
dat in 1 maat volledig mooi aansluit op mijn holle rug zonder verdere aanpassingen,
dus ik ben hier zeer blij mee!

Deed ik ineens mee aan de naais-to-meet-you, maar dan helemaal in mijn eentje, 

want vandaag organiseerde Evelien Cabie een grootse naaidate.

Het doet me tevens nog herinneren aan de virtuele koffieklets van de dame achter de blog Larth,

die me uitnodigt om iets meer te vertellen over een aantal van mijn naaistukken. 

Dat heb je zeker van mij nog te goed!

Hoe kan het nog Belgischer dan met het weer gisteren trouwens!

De zon scheen, jeeeujjj dacht ik, ideaal om nog buitenfoto's te nemen.

Eenmaal bijna klaar, keek ik naar buiten en zag ik een nat terras. 

Neen, dat mocht mijn "mood" niet verpesten.

Met de retrojaren in mijn gedachten, want daarop is de Madeline geïnspireerd,

nam ik een paraplu mee naar buiten voor een "singing in the rain"

en het afdakje van het gerestaureerde tuinhuisje deed ook goed zijn dienst.

Jaja, je ziet het goed, ons tuinhuisje is eigenlijk een speelhuisje voor de jongens geworden.

Zij zot content dat ze hun eigen huisje hebben en spelen nu nog steeds veel buiten, 

wij ook zot content dat al dat speelgoed nu eindelijk uit de garage is. 

Eindelijk wat plaats in de garage dachten we, mispoes, 

die staat ondertussen alweer helemaal vol...

Oh ja, mag ik zeker niet vergeten:

- neem zeker een kijkje bij Flaflinko die deze Stik Belgique organiseert want zij deelt nog steeds uit! 

- neem ook een kijkje bij al deze bloggers die deelnemen aan deze grootse blogtour

Flaflinko – Just Delphine – Nathalie’s Naaisels – Larth – Two Owlettes – Naaiz – 10e Sewing projects – Stokstaartje doet het zo – Sewing à la carte – Miss Pixie – Girls in Uniform – Blogliesje – Yjonis – Blogrevolution – ViTess – SewBel – Just Just10 – 196 – Woohoo by Davina – Wollebol – Maankindjes – Kreatrien – Wilwarin Couture – Katrienette – Ma’am Musketier – The Needle of Choice – Frullemieke – Vlijtig Liesje Knutselt – Spoetniksels – Molemieke – Sewbidoo – Draadjes – Adivastyle – Made for Inka – Crealiefjes – Stoffenspulletjes – Hutsepruts – Marieke Falderieke – Lunatiek – Khadetjes – Lilliepawillie – Naaisgerief

Ik kan niet blijven 

voor Emma naaien deze maand

dus deed ik aan wat

selfish sewing

en toch moest Emma 

zich daar mee gaan moeien.

Althans de naam Emma,

voor de rest heeft mijn 

kleine dame daar niets mee te maken ;)

Ik kreeg namelijk de vraag

-net zoals heel wat andere bloggers,

dat zal je ongetwijfeld al gemerkt hebben-

van La Maison Victor

of ik een bestaand patroontje

wou testen, bloggen en weggeven.

Ja, supergraag zelfs en

niet veel later zat het patroontje
voor de jurk Emma

in mijn brievenbus, twee maal.

Zoals bij elk bestaand patroontje

zoek ik eerst wat raad bij mister Hoegel.

(google dus ;) )

Het valt groot uit, nogal kort en nogal diep.

OK, ik wist waar rekening mee te houden.

Ik nam mijn eigen maten nog es op

(de voorbije zwangerschap heeft nog steeds 

een aantal sporten nagelaten helaas)

en vergeleek met de tabel.

Hmm, dat ging nogal een rare 

combinate opleveren.

Ik besloot om volop voor een 36 te gaan,

dit zonder rits daar ik ook las op Hoegel 

dat dit ook wel degelijk lukt 

en omdat ik een rekbare jacquard

wou gebruiken uit mijn voorraad

(woehoe voor de stashbusting!).

Bij de plaatselijke stoffenwinkel

vond ik een paillettenlint die 

mijn kleedje de nodige extra touch moest geven.

De decolleté van het voorpand

werd minder diep gemaakt

(het laagste puntje kwam 2cm hoger)

en dat is net de perfecte hoogte

voor mijn 1 meter 65.

Het rokgedeelte had ik niet verlengd

maar ik zoomde ook niet om. 

Het is een stofje dat niet uitrafelt

en zo voor mij de ideale lengte.

Mocht ik dus wel omgezoomd hebben,

dan zou ik ze wat aan de korte kant 

gevonden hebben.

Maar al bij al, toch wel 

zeer tevreden over deze versie.

Santé!

(de foto's werden getrokken door mijn 5 jarig zoontje)

Oh jee wat gaat het supersnel...

Niet alleen zijn mijn laatste weekjes ingezet

vooraleer terug te gaan werken, 

maar ook is het derde en laatste feest

voor deze maand gepasseerd.

We hadden reeds

Gedoopt, 

daarna volgde Gestrikt

en nu zitten we aan Getrouwd.

Mijn 3 G's voor deze maand zijn 

daarmee Gepasseerd ;)

20-08-2016 trouwde mijn schoonbroer,

ttz de broer van mijn man.

Voor deze gelegenheid haalden 

we zowel de cameo als de naaimachine

naar  boven, of beter, naar beneden :)

In pre-order kocht ik reeds het boek

Make it Yours, Pimp it

van Rieke Hessels en Bianca Dewamme,

beter gekend als Feeërieke  en de blog miss wobie.

Alles staat er zeer mooi uitgelegd
met fotovoorbeelden en je krijgt
er een hoop inspiratie bij.
Zo zag ik een voorbeeld

om vinyl als mal te gebruiken ipv

vinyl gewoon te plakken.

Voor de trouw van Elien en Dries

wou ik het iets specialer aanpakken

en koos ervoor om kadertjes

op deze manier te bewerken.

De goudkleurige inkt kwam echter 

niet mooi uit op de achtergrond

waardoor ik nog voor een extra

zwart randje koos, gewoon met de stift.

Mijn zoontjes waren bruidskindjes van dienst,

en ik vond het heel jammer dat ik

niet ergens iets van eigen hand 

kon maken voor hen.

Des te meer liet ik me gaan voor Emma.

Wat heeft zij geluk deze maand, 

alweer een nieuw kleedje.

Gezien de suite wat in hetzelfde kleur moest zijn

(waar ik geen flauw benul van had

toen ik als eerste mijn "droom" suitekleedje kocht)

kocht ik een paneel van Lotte Martens,

Rhodifer met goud bedrukt.

Suitewaardig materiaal vond ik.

Om het stofje helemaal tot zijn recht te laten komen

koos ik ervoor om het jurkje simpel te houden

en maakte gebruik van het Janneke patroon.

Een pamperbroekje mocht ook hier niet ontbreken.